Gel Şiiri - Atilla Durukan

gel
çok gec kaldın
kalma uzaklarda
gel.
bu şehrin aglayan yüzünü
kakaran gününü aydınlat,
dogan güneşi ol,
yagan yagmuru,karı,
açan gülü, açan günü ol,
gel.
kararan gözlerimde ışık,
yana gönlümde serinim,
akan suyum,
çaglayan derem,
çalan sazım
söyleyen sözüm ol.
gel.
uzagım degil yakınım,
hasretim,özlemim degil vuslatım,
yana ışıgım,
kırdıgım pğrangam ol.
gecelerim, naralarım
yagmurunda ıslandıgım.
kapında sabahladıgım,
gözlerini,sözlerini,dilini,
özledigim.
ömrümü ugruna verdigim,
hayalinle yaşadıgım,
gel.
gerçegim ol,
yansın ellerim kollarım tenim bedenim
kavrulsun her yanım
sarınca seni,
gel ne olur gel artık

27.10.2011