Gel Şiiri - Neslihan Isındere

Bir bahar esintisiyle gel bana
Yada takıl bir rüzgarın peşine
O estikçe sen yayıl her bir zerreme...
Güneşin arkasına sakla ellerini
Bir sıcaklık aradığında ellerim
Çık saklandığın yerden
Doğ dünyama güneşle beraber
Ellerimden başlayarak ısıt iliklerime kadar...
Gökkuşağının arasına serpiştir gülüşünü
Yağmur gibi akıtırım ben gözyaşlarımı
Yeter ki dindiğinde gözyaşlarım
Kapkara hüzünlerimi
Gülüşünle renklendir...
Gecenin tam ortasına sesini bırak
Herkesler çekildiğinde evine
Ve söndüğünde ışıklar her evde
Kulak veriyor olacağım gecenin sessizliğine.
Sessizlikten korkarım bilirsin
Karanlıkta uyuyamam bilirsin
İşte tam o anda
Çıkıp gecenin koynundan
Yükselt sesini duyabileceğim kadar.
Yüselt ki,korkum çıkıp gitsin yanımdan
Karanlıkları kovala yanıbaşımdan...
Gözlerini yıldızların arasına sakla
Lakin bilmeyeyim söyleme bana
Hangisisin sen...
Bilirsin söylemediklerini,hep gözünün içinden anladım ben
Bilirim ne zaman gözlerinin içine baksam
Utandın kırpmaya başladın hemen...
Bak!
Buldum aşkım!
Her gece aynı yerde sabitlenmiş olan şu yıldız gözlerin
Çünkü bir tek o
Ne zaman baksam
Göz kırparcasına yanıp sönüyor defalarca...

Ve kelimelerini bir sahil kenarına
Sadece seni seviyorumu, denizin içine bırak...
Gün gelir kötü bir söz vurursa o sahilin kenarına
Kırılsam da üzülme aşkım!
Denizden dalgalar halinde vuracağın bir seni seviyorum
Siler süpürür tüm kırgınlıklarımı...