Balçık çamurundan amma yapımız,
Mihnet potasında haddeden geçtik.
Her varlığa açık gönül kapımız,
Mânâ sarrafıyız maddeden geçtik.
Bezm-i Elest tezgâhında örüldük,
Dünya denen çilegâha sürüldük,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta