içinde cezalar olan bir şehirden geçtik
kirli saadetleri oynadık
sabahları bize doğdu
biz daha doğmamıştık
geçtik
bizden evvel yeşil yapraklar geçti
ellerimizin sıcaklığı geçti
başımızdan sevdalar geçti
biz hiçbirine sormamıştık
geçtik
yol üstünde çakır gözlü sevdalar
duvarlara kazınmış hıçkırıkları
ellerinde çalınmamış sazları
biz hiç türküsüz kalmamıştık
geçtik
ürkek adımlarımızla sokaklardan
sımsıkı örtülmüş pencereler
yaşam nasıl sıyrıldıysa sırtımızdan
bir daha hiç öyle olmamıştık
geçtik
uzak bir diyarda adımız unutuldu
bilenler susuyor kasten ve gerçek
her ölenin ahı bize soruldu
halbuki ne de çok ağlamıştık
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bestami Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/01/gectik-2.jpg)
muhabbetle kal
halbuki ne de çok ağlamıştık...
........Kendi yaşamımı düşündürdü dizelerin bana dostum.. İlginçtir aynı frekansı farklı boyutlarda hissedebiliyoruz.. Kutlarım çok güzel bir şiir..
sevgiler
halbuki ne de çok ağlamıştık' Onu da geçtik sevgili kardeşim. Daha neler geçtik neler. Biz sabırlı bir milletiz. Tebrikler, sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (5)