gitmek istemiyorum ben
aksine sonsuza kadar kalmak..
bu zamanda kaybolmak..
annem çekiştiriyor elimden.
oyuncağım kaldı arkada
en sevdiğim oyuncağım,
görmüyor..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Konuşamamak...
Konuşmak... / Derdini anlatabilmek...
Ya da şöyle söyleyelim; kendini ifade etmek...
Hangi dili kullanırsak kullanalım (neyi konuşursak konuşalım) olduğumuzdan farklı bir şeyi söyleyemeyeceğimizi söylüyor Emerson...
Peki, ne söylemek istiyoruz ki biz?..
Neyi anlatmak istiyoruz?..
Nedir ki o ''olduğumuzdan'' farklı olmayan şey?..
Olmak, bir noktadan yola çıkarak gelişen bir hareket...
Öyle değil mi?..
Ama, insanın kendisi olması, bulunduğu yerde bir harekettir...
Neredeyiz ki biz?..
şiir tadında çok güzel tebrikler
Hoş bir yaklaşım.
kutlarım.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta