Bir hazanı andırır bu garip ömür
Ne bir teselli bulur,ne vefa görür
Yıllardır bir zalim emele koşturur
Fos emeller için boşa geçti yıllar
Hep böyle sürecek sanıp sen aldandın
Hem kendini kandırıp,hem çevreni yaktın
Gönül yıkmayı sen de marifet saydın
Bin sevda peşinde boşa geçti yıllar
Tarumar bahçeden daim gül derledin
Elem ile toplayıp,demet eyledin
Önce viran edip sonra seyreyledin
Hep beddua alıp boşa geçti yıllar
Baharın sonu var,hazanı görmezsin
Vurdum duymazsın sen,sonunu bilmezsin
Hercai şu gönlün,bağlanıp sevmezsin
Daldan dala konup boşa geçti yıllar
Bu böyle gidecek sanıp aldanma sen
Son seferidir bu dönmez geri giden
Nafile gidene gözyaşı dökülen
Tüm pişmanlıklarla boşa geçti yıllar
Gözyaşı döksende artık bu son sefer
Ne bir nefes fazla,ne de eksik gider
Bu kucak geniştir,sana dahi yeter
Ölüm yokmuş gibi boşa geçti yıllar
21/3/2010
Mesut Özbek
Kayıt Tarihi : 23.3.2010 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boş hevesler için ömür tüketenlere ithaf edilmiştir
Çok güzel özetlemişsiniz,güzel bir şiir olmuş.
Şiir ve sizi içten saygılarımla kutluyorum efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (16)