Geçti Gitti beyhude yıllar

Gençlik geldi umutlar bir çeyiz sandığına sığmazdı
Aşk bir türkü gibi dudaklarda gezindi
Ama Kader zalim bir bıçak gibi saplandı
Sevda yarım kaldı bir mektup bile yazılmadan
Sokak lambasından titrek ışığında
Gözyaşları taş yollara damladı birer birer

Orta yaş, bir aynanın kırık yansıması
Saçlara düşen aklar sanki geceyi çağırır
Eller çalıştı alın terledi ama boşuna
Ne bir yuva ne bir dost ne bir avuntu
Köyün meydanındaki Çeşme hala akıyor
Ama onun suyu bu susuzluğu dindirmiyor

Yaşlılık bir pencerenin buğulu camında
Dışarıda çocuklar koşar ama sesler uzak
Bir ömür sanki bir başkasının masalı
Ne bir Zafer ne bir yenilgi sadece yorgunluk
Eski bir ud köşede tozlanmış
Tek bir telde kırık bir tını niye böyle oldu

Dünya döner, yıldızlar kayar,
Ama o,hep aynı yerde,
Bir avuç hayal, bir yığın hasretle.
Sokaklar, Dağlar, gökyüzü bile susar,
Bu hayat, bir türkü olur, ama kimse söylemez...

Derya