Geçti Benim Ömrüm Şiiri - Halil Büyükler

Bir hiç uğruna Geçti benim ömrüm
Yaşamaktan genç yaşta soğudum
Hızlı yaşadım çabuk yoruldum
Yaşamaktan bir şey anlamadım

Hep bir şeyler eksikti hayatımda
Ne anlatmakla biter ne de ah çekmekle geçer
Ben hayatım buyunca hep birilerini kırmaktan korktum
Ama görüyorum ki hep kendimi kırmışım bu zamana kadar,
Hep başkalarına bir şeyler anlatmakla geçti benim ömrüm,
Ama kendimi kendime bir türlü anlatamadım
Laf söz geçiremedim avuç kadar yüreğime
Şimdi ise yalnızım dört duvar arasında
Elimde bir resmin bir de sigaram her nefeste sızlıyor yaram,
Anılar hatıralar canlanır o an gözlerimin önünde
Sensiz bir hiç uğruna harcanıp gitti benim ömrüm

Her şey göründüğü gibi olmuyor
Can ciğer olanlar artık olmuyor
Unutuldum mazide terk edildim dört duvar arasında
Ne gelen var nede hatırını soran
Meğer ki dost bildiklerim hepsi birer yalan
Yalnızım şimdilerde geceden de yalnız uyku girmez gözlerime,
Mutluluk nedir gülmek nedir unuttum öyle şeyleri
Gülmüyorum da artık
Varsın her şey bizi bu hayattan soğutanların olsun
Bize bu dünyayı dar eden kadere mahkumu edenler utansın,
Bir hiç uğruna harcanıp gitti benim ömrüm

Hep başkalarını önemsedim bu zamana kadar
Oysa hiç kimseyi umursamayacaksın bu hayatta
Ne kimseyi kendinden üstün göreceksin
Nede hayatını öyle bir hiç uğruna harcayacaksın
Bırak kim ne derse desin sen doğru bildiğin yoldan ayrılma,
Hayatını başkalarını memnun etmekle boşa harcama
Kimseyi memnun edemezsin şu hayatta
Bak geçip gidiyor ömür dediğin
Dört duvar arasında söyle kim var şimdi yanında
Hani nerde can ciğer dost akraba
Bir hiç uğruna harcanıp gidiyor bak ömür dediğin

Öyle hiç kolay olmadı buralara kadar gelmek
Ne tükenmek bilmez yollardan geçtim
Ne hüzünlü geceler yaşadım
Kaç sabah kaç gece uykusuz kaldım
Sen bunları anlayamazsın
Kaç kere yüreğim göğsümden sökülürcesine acılar İçinde kavruldum ben
Siz benim neler çektiğimi anlayamazsınız
Siz beni anlayamazsınız...