Bu aralar odamdan dışarı çıkmıyorum
Çekmişim perdeleri, söndürmüşüm lambaları
Bir bir düşündükçe yitirdiklerimi
Daha çok yaklaşıyorum geçmişe
Yaklaştıkça, geçmiş oluyorum
Gelecek yeni doğmuş bir çocuk oluyor
Birden…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
