Geçmişin İzleri Şiiri - Ayten Özgün

Hayaline daldığım nice uykusuz gecelerim
Savuruyor yüreğimi kül diye
Siyahında yeşil var kimsesiz gecelerde
Acıyla yıpranmış sevdam zifiri karanlık
İçimde bir sonbahar havası var
İçimi ürperten bir rüzgar esiyor
Üşüyor tüm bedenim
Darmadağın düşlerim
Nedir bu geçmişe olan tutkum
Donuk gözlerin alaca karanlıkta bir nehir
Geçmişin ilahi sesleri kulaklarımda
Kağıttan kayıklar yaptım yüzdürdüm
Gönderdim gelecek umutlara
Beyaz badanalı evlerin
Loş avlusunda yasemin kokular sarmış her yanı
Cumbalı pencerelerinde sıra sıra dizilmiş saksılar
İçinde sardunyalar küpeler renk cümbüşü gibi
Geçmişle yüzleştim anılarda kaldı hepsi
Gecemin aydınlığı karanlığı delensin
Güneşle doğuyor gölgenle batıyorum
Şu kısacık ömrümde bana hayat verensin
Ah bu sonbahar akşamları
Yaprak yaprak döktünüz beni