Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hayat bu, biriktire biriktire gidiyoruz. Bunun bilinciyle kabullenmek ve yeniden doğmuş gibi en az zararla yola devam etmek…
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta