Kısa da olsa tren yolculuğunu seçti
Köklerini terk edip gitmenin zamanıydı
Evden çıkarken rafları tozlu kitaplığından aldığı gazete kağıdı ile kaplanmış kitabı çıkardı
Bu da ona ait değildi ve içinde yine aldatılmışlığın izleri vardı
Bu ilk değildi nasıl olsa
İç geçirip dışarıya baktı
her şey her defasında tüm çıplaklığıyla ellerinin arasında olmak zorunda mıydı?
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta