Geçmişe Dert Yandım Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Hamit Hoca, Semih
Kardeşi ve ben
Bir yas evi suskunluğudur
O orada
Siz burada ben de burada
Bir matem belki yalnızlığımız
Yalnızlık
Bir ulu camii
Yalnızlığı belki
Kalabalıklar ortasında
Bir yan Alleben deresi
Alır götürür çok şeyi
Turistik bir çarşı bir yan
Çok şeyi alıp saklayan
Ve sonra satan

Kültür parkında bir bank
Çocuklar için
Rengarenk balonlar
Ellerinde dondurmalar
Çeke çeke analarını
Feryad figan ağlayaraktan
Nerelere gitmek istiyorlar
Bu nasıl bir inat
Henüz çocukluktan
Yoksa bir park kültürü mü
Tüm bu yaşananlar
Bir girişte bir çıkışta
Üç beş levha üstünde
Yaşatılıyor kültür..!

Topaç gibi hala Hamit Hoca
Semih Hala tombul
Güleç yine kardeşi Serkan
Ben hala ben
Yıllar sonra yeniden
Bir camii gölgesinde
Kesişti yollarımız
Yıllar yıllar ötesinde

Sevindik
Eskileri yad edecek
Birer şahittik üçümüz
Aramızda yok
Ama dördüncümüz
Ama mevzu o
Tekrar diz çökelim desek önüne
Söylemesi kolay
Bir türkü değildir herhal

Hamit Hoca, Semih, Kardeşi ve Ben
Ulu Camii bizden
Ne kadar uzak
Tüm çetrefilliğiyle hayat
Ne kadar yakınsa
Nerde olursa olsun
Biz hayatı tanırız
Biraz daha severiz geceyi
Gün ortasından tırsar
Biraz utanırız
Acıdan korkarız
Tatmaktan utanırız…

Hamit Hoca
Semih
Kardeşi
Ulu camii bir sema
Onun gibi er başlasak inşaya
Onca geç tamam olmamalı
Diz vurup okunan ders
Kafa yorup verilen söz
Bu boşlukta kalmamalı
Bir düğün olsun cemimiz
Tamam olsun camimiz