Geçmiş Zaman Tarlaları Şiiri - Hasan Özünal

Çok çoraktır şu geçmiş zaman tarlaları
Tohumunu yer, emeğini yer,
Alın terini yer, zamanını yer
Varını yok eder.
Toprak ana bire kırk verir
Bire bir bile vermez geçmiş zaman tarlaları

Sevgi ile sularsın, alın teri ile sularsın
Gözyaşı ister…
Emek verir, çaba sarf eder,
Gayret eder, didinirsin,
Daha da çok ister,
Zamanı çürütür zaman tarlaları

Alın teri ile sular, ömür ile beslersin
Bana mısın demez, sabır ister…
Dostluk ekersin vefasızlık verir
Sevgi ekersin, ihanet biter…
Gün gelir seni bir hiç eder,
Sefil rezil rüsva eder
Evsiz, barksız, yuvasız eder
Ocağına incir ağacı diker,
Geçmiş zaman tarlaları.

Sevdiklerini alır bağrına
Dökülmüş yaprak gibi yok eder.
Bir ekersin, birine bir vermez,
Bir verir, bedelini bin ister.
Bunca emeğe gayrete çabaya yazık.
Teselli miktarı bir ürün,
Heybeye konacak,
Bir tutam azık vermedi
Geçmiş zaman tarlaları…

KARAMAN – Kasım 2020