Geçmiş Zaman Olur Ki Şiiri - Ömer Çelik

Aşkın miyadı bitmez, haydi şafak söküyor.
Hakikatlere gebe, masallar ülkesine
Makül umutlarla git
Kanatları yük değildir kuşlara.

Bulutlar da göklerin müptelasıdır
Tropik iklimlerden karakış düşlerine.
Savrulur sepkenler, kar taneleri
Siyah zülüflerini okşarcasına.

İsmini dün, hasret koydum sevdamın
Öksüz aşklar sokağında, gücenme.
Mecalim yok, adımlarım çeke çeke götürür
Yanlızlık dert değil sevdalılara.

Saman alevi gibi geçer zaman.
Sızlarken parmak uçlarım
Dilim sus-pus, avuç avuç kelimeler dökülür.
Düşünceler yük değil satırlara.

İnsan zürriyetinde, ziyan unutmakta mı?
Nevrim döner hudutsuz hayallerle.
Kavramlarla ördüğüm,
Çetrefilli yolların kavşakları kördüğüm
Düşünebildiğin kadar, yürürsün bu hayatta.

Dalga dalga kuru bir kalabalık
Derya mı koca şehir, yutar nicelerini.
Sensizliğin tarifini yaşarken zeytin gözlüm
Bir garip biçareyim, alemin nazarında.

Dünya Arş-ı Alada, nereye koşar sanki?
Kaalü-beladan beri yetişir her sabaha.
Kim bilir kaç milyon kare dönmüştür
Bir gülüşün değer bin baharına.

Beklemek acizane temennilere tutsak
Efkarım katmerlenir, hüzünlü şarkılarla.
Şiirlere kim küsmüş
Sadede gel diyorlar, efsunlu mısralarla.

Etme gönül, günahların hep kadere yükleme.
Şol divanda hesap vakti gelmeden
Olmaz mı metafizik gizemlerini çözer
Tükenir ayrılıklar, Kaf Dağının ardında.

Gülşende düğün bayram, hasret Fizan'a sürgün
Hazin izleri vardır.
Geçmiş zaman olur ki, mihenk taşında ömrün
Naçiz hatıraların kırpıntıları kalır.