Gönlüm hatırlıyor musun odaya gelişlerini nasılda heyacanla karışık mutlu olurdun.
Biraz gerilirdin elin ayağına dolaşırdı seni konuşturduğumda.
Elini kolunu karıştırırdın imza atacağın zaman bazen başını eğer, saçlarınla yüzünü kapatırdın gülümsediğini görmemem için.
Birde hep klasik hareketin vardı önüne düşen saçlarını dört parmağınla kulağının arkasına toplama hareketin.
Odadan bir an önce kaçmak isterdin.
Çünkü uzun konuşturduğumda seni gülümserken görmemi istemezdin.
Yumuşadığını sezmemi istemezdin ama çift kişiliklisin işte.
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta