Yine kalemi aldım elime.
Bir yıldır uzak kaldığım karalama defterime,
İki satır seni yazmak istedim.
Kafam bomboş.
Sanmıyorum,o günleri dile getirebilir miyim?
Silinmiş hatıraları,külünden çıkarabilir miyim?
Şu anda 35 sene evveline gitmeye çalışıyorum.
Benim için mazi,karanlık bir oda,
Bir türlü yakamıyorum,o karanlık odanın lambalarını.
Hiç bir şey yerinde değil biliyorum,
Ne sen eski sen,ne de ben bıraktığın gündeki ben,
Karlar yağmış sanki saçlarıma,
Yılların yorgunluğu,çizgi çizgi yüzümde.
Geçen yıllar çok yordu düşlerimizi,
Anı defterlerinde kalmış eski heyecanlar,
Silik silik hayaller,
Artık ne sen varsın içinde,
ne de o eski satırlarda ki heyecan.
Zaman gerçeklerle oyun oynuyor sanki,
Gerçekler mazide kalmış silik bir anı,
Benim için,tek bir gerçek var,
Evim,eşim ve çocuklarım.
Dünlerde sen vardın,
Bu gün ise sadece gerçekler.
03.11.2006 da yazdım
Kayıt Tarihi : 27.1.2010 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Buruk bir hüzün bırakır yüzümüzde.. Nedense aynaya bakmak isteriz, 'nasıl yansıyor' diye..
İşte o 'kırık çizgilerdir', saçımıza düşen aklarla gördüğümüz..
Güzel şiir. Kutlarım Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (31)