Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Yaş aldıkça küçülür gölgemiz
Eskiyerek tükenir ömrümüz
Devleşen yalnızlıkla
Artar suskunluğumuz...
Çorak toprak misali çatlar dudağımız
Güneşin rengine imrenir, sararır tenimiz
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Yalnızlık., bir çıkar bir kaybolur yaşam yolculuğunda... Gece demez-gündüz demez hep korkuyla hissettirir varlığını... Ama sonuçta biz biteriz o da biter...
Kaleminize sağlık sayın Rukiye Çelik....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta