Geçmiş olsun hepimize Aşkı atlattık

Soğuk.

Olabildiğince Kış Mevsimlerden.
Yoksun.
Alabildiğince gözyaşı içiyor suretin göz pınarlarımdan, penceremin buğusunda.

İçimde tutuşmuş bir tutukluluk yaşıyorsun farkında olmadan.
Gözümde tütüşüne tütün basıyorum, yakarak sigaraları peş peşe...

Eskisi gibi olmayacak bir daha bu şehirde sevgili eskisi olarak yaşayanların eksikliği.
Hep bir fazla sunulacak hayata hayaller,
Hep bir eksik kabul edilecek geçmediğinden artık birinin aklından geçerlilikler.

Yitirdik, hükümsüz kabul edemeyeceğimize hükmedilmiş bir hükümdarlığı.
Başının tacıyken,
Şimdi yüreğinin yerleşkesinde yeri değiştirilmiş
ve ataması maziye atılmış bir Geçmişim zihninde...

Geçmiş olsun hepimize, Aşk’ı atlattık.
Atlatıldık bu sefer de aldanmadığımızı sandığımız ne varsa bir sonraki sefere.

Sevmek için geliştirilmiş,
sevilmediğinden yeterince gelişememiş kalbimiz.

Gelişlerimiz Elişi ile örülmüş,
Örümcek ağı sıkılığında sıkıştırılmaya çalışılmış zorla sığ bir akla...

Gidişleri görülmüş.
Görüldüğü yerde görgüsüzce göğsümüzde yalan beslemişiz,
Aklımıza ‘Hala beni seviyor’ belletmelerinde...