Geçmiş Olsun Günü Şiiri - Arman Marazyan

Seversin,
Sevdan ilk işlediğin sevap gibidir
Günahlardan sakınırsın.
El bebek gül bebek bakmaya doyamaz, doyamadıkça da kıyamazsın.
Üzerine titrer, dünyayı karşına alırsın...

Günlerin en karası bir günde gelir,
Hiddetle kırar kapını ayrılık.
Ne olduğunu anlamadan,
Ne yapacağını bilmeden,
Sol yanından eksik kalırsın...

Ne vakit 'tam bu sefer oldu, unuttum' desen,
Hayali belirir gözlerinde donakalırsın.
Dizlerinin bağı çözülür, ikinci adımı atamazsın.
Anlayacağın dostum,
Çok istesende onun yerini kimseyle paylaşamazsın...

Hani bi film şeridi vardır ya,
İnsanın son nefesini verirken gözlerinde perdelenen,
Sorarsın kendi kendine,
Onun film şeridinde bir yerin olup olmadığını.
Sorarsında ne yazık cevabını öğrenemzsin.
Unutulup unutulmadığının merağından ölürsün...
Zaman su gibi akar akmasına da,
Sen o kara günün esaretinde kalırsın.
Gözlerine söz geçiremez,
Ne de çok gözyaşı akıtırsın...

Velhasıl kelam takvimleri de kendine küstürmüşsündür.
Kafanı takvime her çevirdiğinde görürsün,
Gün, 'geçmiş olsun' günüdür...
Belki bir zaman sonra
Yalnızlığa da alışır, hasrete de dayanırsın.
Amma vellakin eksilen o sol yanını
Toprakta dahi unutamazsın...