Geçmiş Olsun Şiiri - Hüseyin Erdinc

DENEME YAZISI …Geçmiş Olsun
Dünya hızla değişiyor
Alışkanlıklarımız ,tutumlarımız
Farklılaşıyor ve hızla alışıyoruz
Her şeye.
Garipsemiyor kabulleniyoruz
Cep telefonun gelişini biliyorum
Fakat
Bizim eve gelmemiş olan televizyon
Dün gibi gözümün önünde
Toplanırdık evlerde televizyon seyrine
Bizim kuşak aynı dizileri konuşuyor
Dallas ,Hanımın çiftliği ,
Cumartesilerin vaz geçilmezi
Kara şimşek
Pazar günlerinin Kovboy filmleri
Ve her gece saat 00:00da
İstiklal marşı ile vedalar
Siyah beyazdı hersey
Market reyonları yoktu
Mahallenin bir bakkalı olurdu
Üç çeşit çikolata
Tek çeşit lokum
Açık gofret
Evin hesabına yazdırırdık
Eğlence için kazı kazan da
Bol bol leblebi tozu çıkardı
Ufak poşet içinde ..
Farklıydı komşuluklar
Herkes herkesin evinde ne var
biliyordu
Akşam ezanı ile sokaklar boşalır
Bakkallar bir daha açılmazdı
Kapı önü kankaları unutturdu
Yemek hazırlarken ekmeğin ,tuzun,yağın,
Eksik olduğunu
Seslenmeler olurdu ..ekmek almamışım
Kapı kapı toplanırdı eksikler
Kokusu yayılınca yemekler
Evlerden evlere ,paylaşılırdı
Tüm mahallede çatal kaşık sesleri
Yayılırdı
Kapılar yatma vakti kilitleniyordu
Yalnızlık diye hiç bir şey yoktu
Kapısı açılmayan küslükler yoktu
Gaz lambası hala evlerin vaz geçilmeziydi
Çok gece ders çalışmışızdır isinin altında
Herkesin karekterine göre isimler
Takılmıştı
Ve sus duyacak mimikleriyle gülüşler
Önlük siyah ve beyaz yakalıktı
Kitaplar büyüklerden kalmaydı
Oyuncaklar hep yabancıydı
Heves ettiğimiz sokak oyunları
Sonrası azarlar ayakkabılar
Eskimesin endişesiydi aile resimlerin
Çabası.mutluyduk
100 metreden arabayı görünce
Geçmesini beklerdik ,koşturmamız
Kaldırım kenarındaydı
Oysa sayılıydı arabalar
Renklenmeye başladı televizyonlar
Bizde renkleniyorduk
Ansiklopedi karıştırırken
Erişemiyorduk hiç bu kadar kolay
İsteklerimize hep bir zaman vardı
Gün gün büyüyorduk
Değişimin içinde
Konuşurken hayal dediğimiz
Her şey şimdi avuçlarımızın arasında
Ulaşamadığımız dünya
Şimdi bizimle
Hepsinin sahibi olduk
Sayı ile olan hersey şimdi sayılmaz oldu
Renk renk her şey
Değişiyoruz
Ve insanlığı unutuyor
Kaplarımızı kilitli tutuyoruz
Kimse seslenerek gelmiyor artık
Seslenmiyor peşimizden
İsimlerimiz sonda ekler var
Lakaplar çoktan tarih oldu
Bey ve hanımefendiler çoğaldı
Bildiğimiz beylikler herkese mal oldu
Yalnızlaşıyoruz beylikler hiç yalnız değildi oysa
Hanımların kapısı arşınlanıyordu
Başımız göğe erdi desem yeridir
Uçmak hayal değil artık
Zenginlikten çoktan çıktı
Konfor için yapılmayan hiç bir şey kalmadı
Daha büyük odalar büyük dolaplar
Herkese ayrı oda ve ayrı yalnızlık sunulurken
Bununla övünür olduk
Eskimeyen bir şey kalmadı hayatımızda
Bizde eskiyoruz
Yıpranıyoruz bu koşuşturma bu yalnızlığın
Bu köleliğin içinde
Çocukluk belki dans etmek oynamak
Biz bunu yapamıyoruz
O zaman ne için yaşıyoruz
Takılmıyor değil kafamıza deli deli sorular
Ve bu saatten sonra kim kimi yargılar
Adı üstünde geçmiş olsun
Gemiş olsun bize
27 Kasım 22
@bensanasustum
Hüseyin Erdinç