Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu benim şiirim.....tuttum bunu.....gerçekten çok güzel....
korkuları bilerek yaşamaktır, yaşamak.......ölümü, aşk kırıklıklarını , gözyaşlarını anlatmak gerçekte hayata gülerek bakmamızı engellemez..sadece içimizdeki isyanları dışarı çıkarmamızı sağlar...o kadar.....tebrik ederim sevgili arkadaşım....harika
Ah Ahmet ah....Bunun senin içinde psikolojik bir nedeni olmalı...Ölümle bu kadar haşır neşir ...Güzel de fazlası da seni basmaz mı kuzen...
Güzel Dostum,
O korkuyu içerisinde duymayan, var mı bir babayiğit ?
Var mı yiğitçe o korkuya meydan okuyan yiğit ? Elbette korkmaktayız,
ama birgün çıkacak içimizden bir yiğit,
Korkmadan,
Korkuya yiğitçe meydan okuyan yiğit.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta