Tenin sınırlarınca ve daimliğince var olan olacaklar,
Silinmiş yitmiş bulutlar,
Bir bakışın dilsizliği kadar bile değil.
Bir yerlere varmak için değildi belki ömürler,
Öksüzdük kovulmuştuk,
En kötüsü olmayandan bile.
Susturamadığım dilimden çok ellerimdi,
Bir iz bırakmak için değil de, bir anlam iliştirmek için soluğa..
Herkes meşguldü, yetişilmesi gereken lüzumsuzluklar hep vardı
Ve zaman geçmek yerine ömrümüzü kemiriyordu,
Tenin altında adsız bir yeri acıtarak.
Farkındalık yetmiyordu değiştirmeye değişmeye,
Gereklilik kiplerini bilmek ve sıkışmak, gerekli oldurmuyordu.
Sonralarında sonraları vardı, sonsuzdular.
Gitmeler vardı, belirsiz hedefsiz sessizce
Ardına bakmadan kayıtsız...
Sözcükler vardı koparıldıkça,
Anlam fışkırtan gözümüze, soluğumuzu baltalayan,
Hani biri varmış, gerçekmiş, ölemezmiş
Aklıma düşmüş peşine takılmış imgelerim.
İçim bomboş muymuş
Bir kıpırtı bile yok muymuş
Ya da sadece kimsesiz sonsuz bir döngü
Alışılıyor muymuş korkamadan
Üzgün değilim,olacaklar için bile.
Sebepsiz bir sükunet, bu ellerimi tırmalayan.
Kayıt Tarihi : 17.3.2006 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir iz bırakmak için değil de, bir anlam iliştirmek için soluğa..
Herkes meşguldü, yetişilmesi gereken lüzumsuzluklar hep vardı
Ve zaman geçmek yerine ömrümüzü kemiriyordu,
Tenin altında adsız bir yeri acıtarak.
Farkındalık yetmiyordu değiştirmeye değişmeye,
Gereklilik kiplerini bilmek ve sıkışmak, gerekli oldurmuyordu.
..bir iç sızısı gibi hayatımıza yapışıyordu her şey..olmayanlarla......en çok da bir anlam iliştirmek soluğa......ne kadar çok tüketiyoruz deül mi nefesimizi..nelerin uğruna......kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)