Geçmemiş Zaman Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Denizin ortalarında bir yerlerde
Belki uzaklarda bir gezegenin birinde
İnfazın ölüme varmadığı, sevilenlerin kolay unutulmadığı bir zamanın orta yerinde... Sen beni dost biliyorsun.
Ben göğsümü gerip, kol kanat açıyorum sana.
Hayal değil, gözlerini görüyorum göğsümün üst yanında.
Kalp atışlarımı yavaşlatmayı diliyorum. Duyup rahatsız olma diye, uyanma diye... Sonra zaman geçiyor, 2 yıl kadar.
Sen beni yaşanmamış sayıyorsun.
Ben göğsümü dizimin üstüne yaslayıp, kollarımla ayaklarıma sarılıyorum.
Basit değil, kan görüyorum göğsümün başını koyduğun yerinde.
Kalp atışlarımın tamamen durmasını diliyorum. Duyup beni ziyarete gelirsin diye. Bir taş tabelada 'öyle değil böyle gidilir' yazısını okursun diye.

İnsan kalbine hükmedemez ya işte.
Sen gidiyorsun, hikaye devam ediyor.
Sen gidiyorsun, ben hikayeye devam etmiyorum.
Sonra bir şarkı söylüyorsun, Deniz orta yerinden ayrılıyor ikiye, Başka gezegenlerde arıyorum seni.
İnfaz ettiğim hiç bir menekşe ölmüyor . Kavgalar kansız bitiyor.
Sesini duymak, ruhuma ilaç gibi geliyor, tütünüme ateş, ölümüme tedavi

Dostum, Senin gelişin, insanları sevilenler ve sevilmeyenler olarak ikiye ayırıyor.
Ben asla sevilmeyecek olanlardan oluyorum.
Senin gelişin, dünyayı her gezegenden güzel kılıyor.
Ben en çirkin hikayen oluyorum.
Sahi ben senin en çirkin hikayenim sanıyorum. Hatırladığın en kirli geçmiş olacağım ileride bir zaman.
Kim bilir belki hatırlamak istemediğin, belki istesen de hatırlayamadığın.
Bir köşede öylece, hissizce ve sessizce.
Oysa uzun yıllar dostluk edecektik.
Ne kötü ama Karşımızda koca deniz, gönlümüzde yağmurlar.
Ben yağmuru izliyorum yıllarca.
Ne kötü ama
Ben yağmuru izliyorum, hisseme seller kalıyor.
Olsun.
Yağmuru seven seline katlanacak!

Uyuyorum sonra.
Tıpkı karşında göz kırptığım gibi, zaman kaybediyorum uyuyarak.
Acına ayıp ediyorum.
Ayıp bir şey değil mi?
Acını yaşamak yerine hiçbir şey olmamış gibi uyuyorum.
İnsanlar iğrenç,
Anneleri bile ölse uyurken hiçbir şey olmamış gibi görünüyorlar.
Ben uyuyorum,
Hiç bir şey olmamış gibi adını sayıklıyorum.
Sanki adını unutmamam gerekiyormuş gibi.
Sanki dostummuşsun gibi... Uyanıyorum...
Yağmuru izliyorum.
Seli düşlüyorum.
Seline de razıyım.
Sesine de razıyım..