Geçiyor Ömür Şiiri - Midayet Kara

Yaşım yetmiş dört, vücutta ağrılar başlar
Uykusuz kaldı gözlerim, kalkmıyor kaşlar
Geçmişimi düşündükçe, akıyor yaşlar
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Bu yalan dünyada gülmek, nasip olur mu
Yetmişinden sonra, yaşam gelir bulur mu
Seneler geçiyor, yaş yerinde durur mu
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Kandırıp insanı, boş kuyuya baktırır
Yıllar gelip geçer, kalpte ateş yaktırır
Yalan yanlış sözler, dişlerimi sıktırır
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Kimseye kâr etmez, bir bilenin öğüdü
Yürekten vururlar, her gün böyle yiğidi
Yıllarca yapılanlar, bilmem ki ne idi
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Seven sevilene, böyle yanlış yapamaz
Yaşlı biri geceleri, rahat yatamaz
Gençlik elden gidiyor, hiç kimse tutamaz
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Yalan dünyanın sırrına, akıllar ermez
Çileyle geçen günlerim, bir hesap vermez
Yaşım seksene yanaşmış, ispata gelmez
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Bu dert çile beni, yıllar yılı kavurur
Ayakta gezdirmez, bir tarafa devirir
Harman edip beni, yele verir savurur
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

Acımadın asla, bıraktın beni düzde
Bilki söylenen her yalan, bellidir yüzde
Mevsimler hep karışıyor, baharda güzde
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm

İnsanın ömrünü bitirir, dertle çile
Dünyada kimse kimseye, yapmasın hile
Yüce Mevla’m verecektir, derdime çare
Yalan dünyada ah vahla, geçiyor ömrüm
(1426) Ekim 2021