Bak şu dünyanın işine,
Düşmüşüz uğraş peşine,
Girdik kırk yedi yaşına;
Geçiyor ömür, geçiyor.
Gençlik çabuk göçtü gitti,
Gonca güller açtı gitti,
İlkbaharım uçtu gitti;
Geçiyor ömür, geçiyor.
Gereği yok kalp kırmanın,
İstifleyip kat kurmanın,
Mevsimi doldu harmanın;
Geçiyor ömür, geçiyor.
Aşksız insan et ve deri,
Doldurmamışsan sol yeri,
Heba yıllar dönmez geri;
Geçiyor ömür, geçiyor.
Kim bilir ne vakit, nerde?
İnerken son beyaz perde,
Bırakmasın Rabbim darda;
Geçiyor ömür, geçiyor.
Garip de ölecek, han da,
Canan da solacak, can da,
Şimdilik şu Kırıkhan’da;
Geçiyor ömür, geçiyor…
09.02.2017
Muhittin AlacaKayıt Tarihi : 9.2.2017 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!