Geçip gitti bunca can, bu dünyadan,
Herkes farklı şeyler gördü, anladı.
Ömrü el verdiyse çok yıktı, yaptı,
Çok şeye güldü, çok şeye ağladı.
*
Şu ülke, bu ülke, şu din, bu millet,
Her birinde sevgi, korku, merhamet,
Kimisinde şefkat, kiminde şiddet,
Her birisi ömrünü tamamladı.
*
Yüz yıldan çok yaşayanlar da öldü.
Bebekler, yeni doğanlar da öldü.
Kıyılanlar da, kıyanlar da öldü.
Vakti gelenlerden kimse kalmadı.
*
Ölüm, her canlıyı siler, süpürür.
Bu dünyadan terhis eder, götürür.
Gönül körse, görmez; değilse görür.
Bugüne dek kimse bakî olmadı.
22.07.2011 11.30
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 22.7.2011 13:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!