Yol yokuş...
yokuşlar sonsuz...
sonunu göremediğin,
sonunu bilemediğin,
gittikçe uzayan bir yokuş.
hangi noktasındayım zamanın bilemiyorum.
unutuluyor en güzel ezginin sözleri.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
