Geciksende Bitanem Seni Beklerim

Ve ben ömrümde ilk kez
Kahve yaptım kendime.
Kulağımda isyankar ezgiler..
Gönlüm seninle, sen bilmesende

Beni anlayamayanlara güler geçerim
Anlamalarını da beklemem zaten.
Sadece güler geçerim.

Sen kimsin! Bilmiyorum
Adın da, yüzün de meçhul bana
Ama hissediyorum seni
Beni arıyorsun sen
Benim seni aradığım gibi.

Haydi gel! Gelmedi mi vuslat vakti?
Neredesin, nerelisin, nesin sen...
Buradayım, ayaktayım bekliyorum ben.
Ne bekliyorsan, ne umuyorsan
Beyninde nasıl bir 'O' yarattıysan
İşte öyleyim ben

O halde ne bekliyoruz
Buluşalım hemen bir yerde
Bende seni arıyordum kırk yıldır
Adresim belli, uzaydayım, Samanyolunda
İstersen netleştirelim biraz daha adresi
Kolay olur belki buluşmak, Dünyadayım ben..

Ama yakamda kırmızı karanfil yok
Sadece gözlerimden tanıyabilirsin beni.. Ne kolay değil mi?
Ya ben nasıl tanıyacağım seni
Ha! Evet gülüşünden değil mi?
Ama ben binlerce sahte gülüş gördüm
Bu yol biraz karışık güzelim.

Bende seni gözlerinden tanıyacağım
Yemin ediyorum tanırım..bir kez görsem!
O hiç görmediğim gözlerini...

Sakın bana kendini biçimsel anlatma!
Böyle güzelim, boyum şu kadar
Gözlerim bu renk, saçlarımda dalgalar
Göğüslerim dik, kalçalarım yusyuvarlak
Sütun gibi bacaklarım var, tenimse ak pak
Esmerim, sarışınım, kumralım gel bak
Her yerim mis kokuyor, sesim çok berrak

Geç bunları güzelim.
Onlar sana emanettir belli bir süre
Yüreğin ne alemde bana onu de
Ben beynini, ruhunu arıyorum
Ölçülerinden, görüntünden bana ne!

Boşuna bekleme gelmez diyorlar
Çaktırmadan bakıp gülümsüyorlar
Sanma farketmediğimi gülüşmelerin.
Ben onlara sadece bakar geçerim
Tatlı bir tebessüm eder geçerim.

Geciksende bitanem seni beklerim!

(Tayfun Mutlu - Kasım 1998)
Bahçelievler İSTANBUL