Geceyi Yırtan Yüzünle Çıkıp Gelmeseydin ...

Zamana inat dönüyor dünya. Özlemine inat dönüyor. Gözlerinin siyahına matem çöktüğü vakit kararıyor gece.Gözlerini açtığında sabaha kavuşuyor şafak saatleri. Sensiz geçen her an, akşam üstlerine sarılıyor güneş tüm hüznüyle. Bende öyleyim işte, yanımda olduğun zamanlarda tutunabiliyorum hayata. Seni uğurlarken tüm yaprakları dökülüyor ruhumun. Acı oluyor, özlem oluyor yokluğun. Trenler geçiyor yüreğimden...

Gözyaşlarıma anlatıyorum seni. Umutlarıma anlatıyorum. Ruhunun asaletinden alıyorum yaşama sevincimi. Ellerin ellerimleyken unutabiliyorum tüm dünya düşüncelerini. Yanımda olduğun zamanlarda özgür içimde çırpınıp duran güvercin.

Bahar-ı vakti sensin yüreğimin sevgili... Geceyi yırtan yüzünle çıkıp gelmeseydin eğer, kimbilir ne kadar daha acıya sarılacaktım...

Gelişin öğretti hayatın rengini gözlerime.
Güneşin sarısında sen...
Gökyüzünün mavisinde sen...
Yağmurun berrağında sen...
Deli gönlümde ne çok şeysin sen sevgili...
Aşkına vurgun yüreğimle sensizliğe başkaldırmışsam, yollarına aşina gözlerimle sarılmışsam hayata, seni sevdiğimden...
Her renkte sen...
Her sözde sen...

Aklım göç ediyor beynimden, hayalin yatağıma uzandığı vakit.
Resmiyet kazanıyor sevginin dünyaya olan inancı.
Ben en çok seni seviyorum sevgili. Birde aynada bana gülümseyen seni...
Bilinmezliğin esaretinde aradım durdum seni yıllarca.Umuduna tutundum. Bir gün geleceğin günün hayaline...Uzaklardan beni çağıran fısıldayışına... Kanrevan içinde beklerken yollarında,kaç kere öldüm öldüm dirildim sevgili... Yağmurlardan sonrada gelmedin. Dalgalardan sonrada... Ah bir bilsen sevgili, ne çok insanlar incindi sana olan özlemimden. Ben seni beklerken ne çok ruh terketti bu alemi, ne çok bebek gözlerini açtı dünyaya. Geleceğin günün umudunla avuturken yüreğimi, hayat ölüme dahada yakınlaştırdı beni. Bir gün çıkıp geleceksin diye, beni ölüme yaklaştıran yılların geçip gitmesine bile üzülmedim... Sana kavuşabilmek umuduyla, gözlerimdeki kırışıklıklara bile sevindim sevgili....

Yokluğunda ne çok şeyler eskidi.
İnsanlar...
Hayatlar...
Ruhlar...
Bir tek, geleceğin güne ait ümidim eskimedi.
Geceyi yırtan yüzünle çıkıp geldinya bana,
Şimdi, huzurla kapatabilirim gözlerimi dünyaya sevgili...