Geceyi Tutuklasınlar Yokluğunda

Yangın mevsimi dudaklarda, ruhumda aşkın çıngıları
Özlemin alevleri çürük bir asa gibi yarıyor sargıları
Gözlerimin duruşmalarında hak etmiyorum yargıları
Sevdanın isimsiz mahzenlerindeyim, duy yar çağrımı.

Tersine çevrilsin nehirler, tüm denizler alabora olsun
Ölümcül bakışlarının efsunlarıyla dilerim dünya dursun
Anların gökkuşaklarıyla dolan boynuma, sözler sussun
Yağmur olup yağ ülkeme, istersen sellerin beni boğsun.

Kendime ırak bir ikrardayım, gönlümde yüzyıllık uykular
Gecenin kemendi gövdemde, vuslat vurgununda duygular
Bir keman gıcırtısı yüreğimde, vakitsizliğe ağlar avuçlar
Yıllar kendini inkârda ah, aşılamadıkça nafile uzaklıklar.

Geceyi tutuklasınlar yokluğunda, mum içine dökülsün
Sancılar ek yar bedenime, kekremsi bir nidaca sönsün
Hayallerimi de assın cellât, söyleyen dilim içimde dönsün
Kendi yalnızlığımın yarasısın sen, gülüşün merhem olsun.

Anlamı çözümsüz kalan tüm hesaplar sana çıksa öderim
Bir nefes kadar yakınsın bana, okyanusları bile yol ederim
Ay bakışlarının mevsimiyle sokul içime, aşkı önüne sererim
Sevdan tek sefamdır, değdikçe tenime, düğmelerini çözerim.

İhanet yataklarında geçmez vakit, gün kendi turuna vurgun
Yokluğunun duraklarında üşüyorum yar, bu yürek çok yorgun
Tedirgin bir düşü saklıyorum cebimde, ismi nedir bilmiyorum
Kulaçlara böldüm hayalleri, dudakta bir ıslık, seni söylüyorum.