Geceyi okurdum Şiiri - Gürbüz Öztürk

çocukluğumun kocakarılarıyla
sonbahar mevsiminin
serin gecelerinde
beslerdim,
pekmez kazanlarının altında
yanan ateşi;
babamla dağlardan arakladığımız
ömrü geçkin odunlarla.
ateş hararetinden
ve parlaklığından birşey kaybetmez,
oynak dallarının gölgesi
bir dansöz kıvraklığında
kerpiçten teşekkül
evimizin duvarlarına düşerdi.
ve gece saklayamazdı kendini
geceyi okurdum,
kerpiç duvarın bedeninden.
ateşin oynak dalları
bazan öylesine alfabetik
ve geometrik olurdu ki
herbirini anlamlandırma da
hiç zorlanmaz,
en baba kahve falı bakıcılarından
daha baba yorumlar yapardım.
velhasıl ihanete meyilli
geceyi kahrederdim,
ihanet olasılıklarından
yola çıkarak
ürettiğim tedbir senaryolarıyla.
.............
bir küçük dedektif olurdum ki
sormayın gitsin.