Geceyi Heceleme Durağı Şiiri - Nevzat Ko ...

-sus ve pus vakti şimdi-

geceyi heceleme durağıydı bilirsiniz
bütün ezberlerin vakitsizce beklediği
diren/işin gizlen/işin ve üstlen/işin
tortusunda icat edilmiş suret
bencilliğin melankolik aynası
fildişi bir hüviyet kazandır bana
acem işi bir sükûn

bir sevi güzellemesi bile olabilir payıma düşen
mesela terennümün uykuyu kaşıdığı bir yerçekimi
perdeleri kalkmış bir bahar öykünmesi ya da
rüzgâra tenimi emzirme dileği us dışı
saçlarımda kalaycı kadınların dumanlı çığıltısı
/ki bir arya bile olabilir duymak isteyene/
tin duvarlarıma dikilen defolu bir özgürlük
anıtı hala ellerime sürdüğüm annem gibi
öylesine uzak ölesiye yakın
masal ninemin nasırlı dilinde doğum günüm
kuş sağanakları ve özgün cumartesi
ah yüreğim hala La Fontaine yüreği

çocukluk bir sandık bekçisi
/kiminin elinde taşınan suç gibi korkusuz
kiminin elinde yaşanması muhtemel bir haya gülü/
kırlent yüzlü yaşam sevinci öyle ya da böyle
gerçeklere ermeyen bir akıl ile
her şey oyun her şey mut her şey ebe
cimdallı yokuşlarında kısa donlu hayat
sahi ferdanın heybesinde kaç oyun bana gebe
biliyorum ki bu pir-i Üsküdar da biliyor
saklısında kanayan dizlerine sürdüğüm acı merhemdir
martılarını başından kovaladığım
sandallarına eskimiş uzletlerde dolandığım
ince ayaklarında zebercet taşıyan kadınlarla
şehnişin sayıklamalarında kadim bir yalının
asumânı hemdem olduk yâr ile ben

geceyi heceleme durağıydı bilirsiniz
her hecede geceleme durağı
seyyah olanın anladığı dille yazılmıştı olanca şey
açık havada pürüzsüz ve ağdasız
atların sağrısından döküldüğü gibi kalırken
dört nala giden bindallı düşünceler
bir paslı şiir, bir nazenin rüya, bir melankolik ayna
hayat işi bir nefes tomurcuğu
gizleniş, direniş ve üstleniş
bencileyin murassa bir kaide

insan kendine yabancıdır derdi babam
en iyi kendisi bilir bunu
ve en uzun yolculuğu kendinedir insanın…