Kasvet çökünce bazen, geceye yürür
Gecenin esrarında yıldızlar söndürür
Yalnızlığın en bakir zeminine bürünür
Hayallerimde yaşar ve orada ölürüm
Issızlığı bir gömlek gibi üstüme giyer
İçimde sessizliğin çığlıklarını duyar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
