Geceye Yazılan Sessiz Aşk

Gece, sessiz sedasız düşer perdelerine,
Gökyüzü siyah bir örtüyle sarar her yerini.
Ayın huzmeleri süzülür camdan içeri,
Gözlerimde yansıyan, ışığı hafif bir serüven.

Sokaklar boşalır insan seslerinden,
Yavaş yavaş çeker perdelerini gece.
Rüzgarın melodiye dönüştüğü o saat,
Gönlümde uykusuz bir özlem, hasret.

Yıldızlar birer birer aydınlatır gökyüzünü,
Gözlerimde parlar, uzaklara dalan bir hüzün.
Sesini duyar gibiyim, rüyaların gizemli dansı,
Gece, bana getirir en özel anı, en sakin zamanı.

Gökyüzündeki yıldızlar adeta masal kahramanları,
Gece, bana anlatır her birinin hikayesini.
Işıltılı bir dünya, uykusuz bir serüven,
Gecenin kucağında, kaybolan bir özlemin izleri.

Gözlerim kapanırken, geceye bırakırım kendimi,
Rüyaların içinde bulurum seni.
Gece, bana ait, özel bir zaman dilimi,
Adını fısıldarım yıldızlara, sessizce, sevgilim.