Şimdi uzaklarda bir bahar gözlerin,
Suskun bir o kadarda kederli,
Konuşmaz sanki lal olmuş dilleri,
Hüzün gözlerinden akarken denize,
Kızıl mavi bir Gökkuşağı açıyor üstünde,
Ey geceye ismini veren sevgili,
İstanbul adınla başlıyor sanki,
Yokluğun bir o kadar yakarken canımı,
Sensizliğin hüznüdür bu matemli gece,
Gelip geçen vapurlar dır benden çalan seni,
Şimdi kim bilir nerde dalgalanır o küheylan saçların,
Geceyi delen bakışların nerde dir kim bilir,
Kim bilir kimler tutar şimdi ellerini,
Gözelerinde ki ışık kimdedir,
Şimdi gecenin matemine son satırları yazarken günceme,
Gözlerimi bırakıyorum İstanbul gecelerine sevgili,
Ey sevgili...
m.faruk koca
Kayıt Tarihi : 4.7.2015 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!