Geceye Yağmur Dansı Şiiri - Ayşe Uçar

göğün karnı hazımsız
tüm gün siyah bulutları yuttu
birkaçıysa boğazına kılçık
sağa kıvrandı olmadı sola kıvrandı
ortadan göbek... derken
hop! kocaman hapşırık

çaktı şimşek-ler
o gürültüyle şehrin trafosu güm! ...
zifiri karanlığı kesti ışıktan kılıçlar
dağlar esnedi şelaleler daha esnek çağladı

gün boyunca sıcaktan kızarmış kiremitlere
serin bir rüzgâr uğultusu -oh! ...

işte
ilk tıpırtı
arkasından çoğalan tıp-tıp-tıplar
sonunda tıpırtılar ordusu çatılarda pencerelerde

akşamdan beri nöbetçi sokak lambaları
sessizliğe tanık kulaklarında pıt- pıt pıtırtılar

uyuyan gecenin uyanması /

tıp
tıp tıp
tıp tıp tıp
tıp tıp tıp tıpırtılar...

başlar
dansı yağmurun
tozdan elbiselerini silkeleyen ağaçlar mutlu
dallarında yapraklar pür-neşe
la- la-la lala laaa...

susak
toprakta
aç çatırdamalar la-la-laaa
hep birden kır çiçekleri lala la lalaaa

sokağın başında ıslak kedi kokusu
kirli patilerini yıkayan kaldırım taşları
duvarlarda gezgin gölgeler bahçede yaseminler
yayılsın sandal ağacından buhur...

yataklarında
mışıl mışıl uyuyan, horlayan insanlar
dinleyin muhteşem ses cümbüşünü
ah! bir gök kuşağı eksik

olsun! ...

ay’ın gözleri parıl parıl
yıldızlar el ele la-la lala laa...

dön-elim
dönsün dünya
topraktan kan kokusu
hafızalardan savaş kelimesi kazınsın
uyusun da büyüsün ninni...
umutlu mutlu uyansın çocuklar
lala la lalaaa...

“teknede hamur bahçede çamur
ver Allah’ım ver sicim gibi yağmur”

yağ! yağ! yağ! yağ-nur
yağ! yağ! yağmur
la-lala la lalaaa....

(17-09-2013)