Geceye Vurdun Beni Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Nidem, nidem yine şaşırtın beni
Geceye, karanlığa vurdun beni
Hırıçın boran gibi sineme estin
Kolay yıkılmazdım, sen yıktın beni

Derdimi demeye yetmiyor sözüm
Acı sözlerinle yıkıldı özüm
Dalından düşürülen yaprakkar gibi
Ezip geçtin beni, ey iki gözüm

Hele de, şu hallerim ne olacak
Hep benden kaçıyorsun köşe bucak
Çok kötü hallere düşürdün beni
Bu dert, vurgun hep bende mi kalacak

Ben yanıdıkça, sen sevinçle baktın
Unutma, sen beni senden kaçırtın
Bıkmadın mı, yetmedi mi? Hel söyle
Şu garip yüreğimde yara açtın

Bir ateş seline döndürdün beni
Çöller gibi yakıp kavurdun beni
Sen, sözlerinle içime dert koydun
Âleme rezil rüsva ettin beni

Ah! Ben bir sana, ben bir bana yandım
İki arada bir derede kaldım
Sen beni kendine etin oyuncak
Deprem oldu, kıyamet oldu sandın

Mehmet Çobanoglu
04.07.2024
İstanbul