Erik ağaçlarına rüzgar vuruyordu
Geceydi, soğuktu, ay donuktu
Sözlerin yakamozlanıyordu kulaklarımda
Avare bir dünya akıyordu ayaklarıma
Fasılasız yürüyordum gecenin öptüğü sokaklarda
Sen, uğruna umutlar ektiğim mevsimdin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
