Geceye Söylenen İlahi Şiiri - Nimet Öner

Geceye Söylenen İlahi

Gece çöktü usulca,
Gökyüzü bir derviş hırkası gibi
Yıldızlarla yamalı.

Ben sustukça,
Karanlık ilahisini fısıldıyor
Kırlangıç kanatlarına,
Ay ışığı dizlerime düşüyor
Sanki bir dua gibi.

Bir çınar ağacı
Köklerinden semaya uzanıyor,
Her yaprağında ayrı bir sır,
Her dalında ayrı bir kelime
Ve ben,
O kelimelerden kendime
Yeni bir isim seçiyorum.

Ey gece,
Senin koynunda büyüyor
Suskunluğumun çiçekleri,
Her biri müptela bir sevdanın
Yaralı kanatları.

Ben bu ilahiyi
Kendi içimde söylerim,
Sen de duyarsın yüreğim.
Çünkü biz gecenin en derin yerinde
Aynı kelimenin yankısıyız.

Azra Nimet Öner