Geceye Şiir Şiiri - Salih Güneş

Güneşin solduğu bir akşam üstü,
Gözbebeklerinden çalındı gece.
Oyunlar, bahçeler, çocuklar küstü,
Uykulu gözlerden alındı gece.

Bir sevgili kadar güzel geceler,
Her bir yıldız yalnızlığı heceler,
Açılsın içindeki pencereler,
Nasıl olsa siyah tülündü gece.

Yıldızların hâlesi kadar gürdüm,
Gecenin kalbinde evreni gördüm,
Ayın ışığıyla saçını ördüm,
Kestane saçında telindi gece.

Ay; denizin kenarında batarken,
Gökyüzü resmine yıldız katarken,
Söğüdün saçları suda yatarken,
Solgun çayırlarda sülündü gece.

Kimsenin seçmeye yetmiyor aklı,
Gecenin içinde geceler saklı,
Yıldızlı, hilâlli, telli-duvaklı,
Kâinat evine gelindi gece.

Bir ezgi gibiydi hep dillerimde,
Hoyrat bir mevsimdi kan güllerimde,
Simsiyah çakıl taşlı yollarımda,
Bir nazlı kız gibi salındı gece.

Endamını, her an göremez zaman,
Karanlığı ışık, dilenmez aman,
Renkleri gözünde söndürdüğü an,
Işığın hamuru bilindi gece.

Beyaz duvağını zorladı âfak,
Kızıl perçemini gösterdi şafak,
Gözyaşı içinde uyandı toprak,
Kuytu uykulardan silindi gece.

6-10.03.2000
Göztepe