Geceye İnen Tokat Şiiri - Atilla Durukan

Geceye İnen Tokat
gün, geceye devrederken nöbeti,
telaşiı ayak sesleri azalmakta.
yavaş, yavaş çoğalmakta dır,
gecenin ayak sesleri,
gecenin asi ve şuh çığlıklarıyla.
neon ışıklarıyla aydınlanan caddenin
yoklu,açlık,sefalet kokan
ışıksız evlerin oldugu karanlık sokaktan
gecenin korkan, ürkek,tedirgin adımlarla
yürüyerek çıkan bir adam.
ışıksız kuytulara sığınarak,az önce
karşı lokantanın artıklarını döktüğü,
çöp bidonuna yaklaştı. ürkerek.
çok fazla ileriyi göremiyordu,
gözlüğü kırılmış, yaptıramamıştı.
eşini kaybettikten sonra, sıgınmıştı,
tek odalı gece konduya.
saat gece yarısını vururken,
çöp bidonlarını karıştırırken.
lokantadan çıkan grubun içindeki adam,
uzaktan gördü, bir an durdu,düşündü ve.yanına gelerek yüzüne bakmadan,
cebine koyarken bir miktar parayı,
babası oldugunu tanımamıştı.
işte o an gecenin yüzüne indi tokat,