Geceye inat Şiiri - Mehmet Emre Özgür

Bir sokak düşün,anılarını gömdüğün.
Bir park düşün,gözyaşlarını döktüğün.
Kefen beyazı bir gömleğin içinde,diilimden dökülen sözleri, tutuşan yüreğimi,paçavra olan hayalleri
Zor da olsa vazgeçmeye yemin etmiş beni düşün.

Kaybetmeye meyilli bir akşam
Fazlasıyla sorgulayacağın bir kader,
Bitmemeye yemin etmiş bir kederle birlikte bileklerimin soğukluğu çözer ruhumu

Beddua etmeyi bilmem ben
Yerin göğün sahibi bilir alacağını
İyiyim desem, yaşadıklarıma ters düşerim
Kötüyüm desem,şükrüm incinir.

Yüreğimdeki sesine inat susuyorum.
Zihnimin söyledikleri, hislerimi yokluyorken.
Bir dolunay akşamında,bende vazgeçiyorum.
Zaten bir vardı bir yoktu dünya.