Sanırdım ki sen de her an, sevdalara akıyorsun,
Gözlerin yollarda inan, gelir diye bakıyorsun,
Su gibi akıyor zaman, sen yoksun yanımda hala,
Hasretinle yüreğimi, alev alev yakıyorsun.
Geceye hüzzam düştü
Dağladı ciğerleri
Eritti yürekleri
Akşamın olduğu yerde
Bekle gelirim diyordu
Aylar mevsimler yıllar geçiyor
Ama gelmiyordu
Onu ne kadar çok sevdiğimi
Belli ki hiç anlamamıştı
Ben de anlamamıştım
Neden güldüğünü
Sahi neden gülüyordu
Onun her gülüşü
Yüzüme sevinç yerine
Kalbime acı veriyordu
Hüzzam düştü geceye
Sözcükler oturmadı heceye
Her şey döndü bir bilmeceye
Bir türlü çözülmüyordu
Kim bilir belki de seviyordu
Seviyordu da sevgisini anlatamıyordu
Düştü geceye hüzzam
Şiire vermeli nizam
Kafam sanki olmuş kazan
Ne yazdığını bilmiyor ki yazan
Hazan mevsimi de değil ama
Neden geceye düştü hüzzam
moncer
15/05/19
Kayıt Tarihi : 18.5.2019 13:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!