Geceye Fısıldayan Şiiri - Kerem Kayar

Sustum, çünkü kelimeler ağırdı
Bir yaprak gibi düştü sesim taşlara
Gecenin alnına yazılmış bir yalnızlık
Kendini saklar sokak lambalarında
Rüzgâr, adımı unuttu bu gece
Yıldızlar tanımıyor artık beni
Ve ben, bir şiirin en kırık hecesi
Tutunuyorum eski bir şarkının perisine
Ne yarın umurumda
Ne dün beni bırakıyor
Zaman, ellerimde eriyen bir cam
Kırılınca anlıyor insan
Sessizlik de konuşurmuş aslında...