bir yanım karanlık, bir yanım isyan
sensizliğin gölgesi uzuyor duvarlara
kentin bütün ışıkları sönse de
yanıyorum ben, içimde senin adının kıvılcımları geceyi içiyorum,
mumun dumanına karışıyor özlemin
bir şarkı çalıyor uzaklardan,
sanki senin dudakların fısıldıyor
“bekle beni...” ama ben beklemeyi değil,
sana koşmayı biliyorum ayaklarım kanasa da, kente rağmen, yalnızlığa rağmen,
geliyorum sana çünkü vuslat
yalnızca sevişmek değil bir devrimdir,
senin gözlerinde yanıp gecede sönmeyi göze almak ve bütün yıldızları bizim için yakmak...
Aşk
Kayıt Tarihi : 23.9.2025 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!