Geceye Bir Kül Düşer Şiiri - Denizhan Arıcı

geceye bir kül düşer
bir çakmak deler karanlığı
bir sigara tutuşur elime
bir şişe bir kalem
kokun sinsice işler içime

geceye bir kül düşer
nefesin nefesime
sesin sesime karışır
fakat gözlerin
onlar sessizce uzaklaşır
beni bilirsin
senin gözlerinsiz edemem

geceye bir kül düşer
bir bela beni bulur
kalabalıklardan sıyrılır
omzuma dünyayı yükler
tuhaf ve yoksuldur
adındanda öte yalnızlık

geceye bir kül düşer
bir kuşun kanadında tan ağırır
güneş toprağa bir umut verir
umudun kardeşidir yalnızlık
sende benim güneşim ol ayaydınlık