Gündüzün güneşinden çok, gecenin karanlığına aşığım.
Sırları yüreğinde saklayan, utancı örten geceye.
Hasreti saran, sevdayı bağlayan geceye.
Korkunun hüküm sürdüğü söylense de
Dinginliğin, huzurun dostu geceye.
Aşığın sırdaşı, gönlüyle baş başa kaldığı geceye.
El, dil ve görünmeyen gönlü dilimle duaya dururum geceye
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Saklanmış aşkların bağ bozumuydu belki de sırların saklandığı sırlar yüklü küplerde saklanan...
Güneşten uzak geceye yorgun...
mustafa yılmaz
ant+10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta