şehre açılan bütün kapılarda
başıboş gölgeler dolaşıyor
rüzgârın peşinde yaprak
yağmurdan habersiz
elleri cebinde bir adam
kadının peşinde çocukluğunu arıyor
şehrin yüzüne kapaklanıyor eller
kaldırımlar da gölge eksikliği
dört göz odalı evlerin pencelerini korku sarmış
yeri göğü inleten bir kimsesizlik
susuyor gece
doğuyor ışık
karanlığa dikleşen bir sis boğuyor ortalığı
bir ucu yanık,
bir ucu kuru bir dal aşk
kapat gözlerini
yıldızlar çoktan söndü
çok yaşaşın kuru kuruya yananlar
Tülay SustamKayıt Tarihi : 11.10.2006 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

kadının peşinde çocukluğunu arıyor'
bu imge çok güzel. sevdanın içinde gizli olan ve gerçekte sevdayı sevda yapan çocuğu böylesine yakalamış bir imge şiire tüm rengini veriyor sanki.
'şehrin yüzüne kapaklanıyor eller
kaldırımlar da gölge eksikliği
dört göz odaların pencelerini korku sarmış
yeri göğü inleten bir kimsesizlik'
bu dizeler de bir yangının, özlemle harmanlanan yangının habercisi. 'kaldırımlardaki gölge eksikliği' aynı zamanda yangınların alevlenmediğini de gösteriyor.
ve; 'doğuyor ışık' dizesiyle başlıyor yangın. sevda yanıgını.
yüreğinize ve sevdanıza sağlık. dostlukla
kaldırımlar da gölge eksikliği
dört göz odalı evlerin pencelerini korku sarmış
yeri göğü inleten bir kimsesizlik
susuyor gece
doğuyor ışık
çok güzel tebrikler sevgili Tülay
kadının peşinde çocukluğunu arıyor
şiir güzel ama bu iki dize vurdu beni
yüreğinize sağlık...
aklıma geldi 'kibritçi kız' hikayesi.
ne çok ağlamıştım okuduğumda.
sonra yıllar sonrası anladım,
bir ayrıcalıkmış,
düşleri, hayalleri gerçekce kurmak
gerçekmişce yaşamak.
sevgiler Tülay.
TÜM YORUMLAR (10)