Geceye Şiiri - Ahmet Gürses

Yoksun yine…
Kim bilir kaç gece belki diye açıyorum kapılarımı sonuna kadar
Anlatabilmek için
Seni geceye
Kendimi sana
Karanlığımı ve çaresizliğimi
Yine ve yeniden düşmüştüm yollara
Giderim sandığım beldemize
Vuslatın beşiğinde sallanmak ümidiyle
Çekildim buralardan
Suların çekildiği gibi
Yüreğim yarık yarık
Hayatın çekildiği gibi
Kendimden ayrık
Çekiliyorum kendimden
Çekilebildiğim kadar

Ve sen yine olmayacaksın
Çekilirken güneş dağların ardına
Ay çekilirken geceye
Yakamozlar inecek sulara
Ve ben yine sensizliği anlatacağım sulara
çaresizliği ağlayacağım
Çekilecek gözlerim
Yokluğuna